Venecija - lepotica na vodi

Jedan od najlepših gradova sveta je italijanska diva na vodi - Venecija. Elegantne gondole koje plove kroz kanale, uzdizanje oko 400 mostova, prelepe palate i crkve, lutanje kroz uske uličice, golubovi, cvetni balkoni, čak i one najotpornije na romantiku i pozitivne emocije neće ostaviti imunim...

Svaki deo ove turističke meke vraća u neka davna vremena duždeva, mletačkih trgovaca, dama u raskošnim haljinama, a to je posebno vidljivo tokom karnevala. Tada Veneciju preplave hiljade stranaca željnih da u gradu pod maskama uživaju u tradicionalnoj zabavi. Karneval u Veneciji vlasnik je titule jednog od najekstravagantnijih u svetu, a posebna atrakcija je kad veslači gondola odmeravaju snage u Kanalu Grande. Gužve koje su i tokom poslednjeg karnevala zavladale od Duždeve palate, preko Trga svetog Marka pa dalje, nisu uspele da skinu nikome osmeh sa lica.

Prvi zvanični venecijanski karneval održan je 1268. godine. Tada je bila uobičajna pojava po gradu videti ljude koji šetaju s maskama na licu, premda su jedan period karnevali bili zabranjivani zbog porasta kriminala. Zaštitni znak karnevala, venecijanska maska, ostala je sinonim zavera, preljuba i spletki, ali takođe i "čarobni štapić" koji svakom omogućava da se zabavlja na način koji mu odgovara i da se ruše mnoge granice dozvoljenog. 

Pored karnevala i očaravajuće lepote same Venecije, kolone turista je definitivno uvećala priča da je grad, čiji je nivo na 40 centimetara iznad mora, počeo da tone po dva centimetra godišnje. Iako i dalje traju diskusije o tome, turistički impuls je svakako postignut. Uglavnom, Venecija punim plućima diše tokom čitave godine, a želite li doživeti ovaj grad, treba da prošetate otvorenog srca uskim uličicama i preko mostova. 

Sunčano vreme, ko ima sreće da se tada nađe u Veneciji, olakšava razgledanje grada jer ako padne velika kiša, postavljaju balvane da bi ljudi mogli da prolaze ulicama pokrivenim vodom. Tada se treba naoružati strpljenjem, gumenim čizmama ili drugom izdržljivom obućom. 

Važno je napomenuti da u centru Venecije "stop" važi za automobile, a "da" za korake. Međutim, ukoliko ste ograničeni vremenom, za razgledanje je ipak najbolje koristiti vodene autobuse (vaporetti), koji utvrđenim redom vožnje prolaze kroz kanale i plove prema obližnjim ostrvima (Lido, Murano, Burano...).

Gondole

Naravno, ukoliko sanjate o pravom duhu grada na vodi, tu su gondole, pa za nekoliko desetina evra možete da uživate u ovim pozlaćenim i crnim lađama i da se prepustite mašti zavaljeni u mekane jastučiće. Kanal Grande, najduži kanal, njihova je najpoznatija "ulica" i udarna vodena saobraćajnica koja preseca stari deo grada na dva dela. Naravno, u jednoj reportaži nemoguće je spomenuti sve mostove, sva zdanja i sve lepote ovog grada, pa zato navodimo samo neke raspoređene u blizini centra. 

Prvo što ćete videti kad brodom prilazite Veneciji, jeste Basilica di Santa Maria della Salute, poznata i samo kao Salute, slavna venecijanska crkva. Koracima se potom stiže na Trg svetog Marka, jedini trg u gradu koji je dovoljno veliki da se nazove piazza. Svi ostali trgovi u Veneciji se, zbog manje veličine, zovu campi. Trg je do poslednjeg pedlja ispunjen turistima i pored veličanstvene odore obasjan je sevanjem bliceva mnogobrojnih fotoaparata.

Najveće kolone turista su ispred bazilike svetog Marka, koja se nalazi na tom trgu, izgrađena još početkom 9. veka, a otada mnogo puta rušena, građena, nadograđivana i menjana. Pokloniti nešto za ukrašavanje crkve ili njeno proširenje bilo je stvar prestiža među trgovcima i političarima, bazilika je postajala sve raskošnija i upečatljivija, pa joj je dodato i ime Zlatna crkva. Na samom trgu se nalaze radnje i nekoliko kafića.

Na raskošnu baziliku svetog Marka naslanja se istorijski centar političke moći u Veneciji - Duždeva palata (Palazzo Ducale), sedište nekada najmoćnije sile Jadrana. U pitanju je dominantna gotička građevina karakterističnih belih arkada koja gleda na lagunu. Upravo je iz te palate, gde je i živeo, dužd upravljao Mletačkom republikom sve do kraja 18. veka. Prema odluci italijanske vlade 1923. godine postaje muzej otvoren za javnost, kao što je to i danas. Palata je Mostom uzdaha (Ponte dei Sospiri) povezana sa zatvorom. 

A najpoznatiji most koji prelazi preko glavne plovne arterije Venecije je most Rialto (Ponte di Rialto). Most je izgrađen za tri godine u 16. veku, a njegov tvorac Antonio da Ponte je da bi dobio taj posao morao da pobedi velike arhitekte, čak i čuvenog Mikelanđela. Nakon što je most sagrađen, neki arhitekti su tvrdili da se most u takvom obliku ne može održati i da će se srušiti, što i danas demantuju brojni turisti na njemu. 

Pored tog mosta i uz kanal se nalazi veliki broj kafića i restorana, gde se čuje žamor raznih jezika sveta, tu su i prodavnice sa suvenirima, a takođe i tezge, koje su u doba karnevala prepune fascinantnih maski i kostima. Dok pijete espreso ili kapučino u nekom od kafića, pomislićete sigurno kako su to najbolji kofeinski napici koje ste probali do tada, a uživaćete još u pogledu na gondole, impozantnoj arhitekturi i nasmešenim ljudima. 

Uz Kanal Grande se protežu palate, dok se uz sporedne kanale nalaze mnogobrojne crkve, zgrada opere, kuće, a "zalutate" li malo dalje, otkrićete zelene oaze, vrtove, klupice za sedenje i malene galerije. (Nezavisne novine)