Šangaj - turistički centar moderne Kine

Šangaj ima više od 23 miliona stanovnika, od kojih su više od 9 miliona imigranti. Ova metropola je najveća i najrazvijenija u kopnenom delu Kine.

Još 30-ih godina 20. veka je ovaj grad počeo da se razvija u urbanog džina koji će poslednjih 20 godina postati atraktivni turistički centar. Huanpu reka deli Šangaj na dva dela - na zapadni (Puxi) i istočni (Pundong), s tim da je zapadni deo stariji (potiče od 19. veka).

Šangaj kao naseobina je postojao još u vreme dinastije Song (pre oko jedan milenijum). Grad je postao poznat nakon poraza Kine u Prvom opijumskom ratu, kada su koncesije u Šangaju dobile Nemačka, Francuska, Italija, Rusija, Austrougarska, Japan, Ujedinjeno Kraljevstvo i SAD.

Šangaj je fascinantna mešavina kineskih kuća evropskog dizajna, sa najvećom kolekcijom zgrada u art deko stilu koja ostavlja kosmopolitski utisak. Tu su i klasične pariske zgrade, zgrade u stilu Tjudora, ali i zgrade koje podražavaju Njujork i Čikago 30-ih godina 20. veka. Šangaj je glavno industrijsko čvorište Kine i ima ključnu ulogu u teškoj industriji ove istočnoazijske zemlje.

Šangaj se nalazi na skoro istoj geografskoj širini kao i Nju Orleans, Brizbejn ili Kairo, te je klima vlažna i suptropska. Podnevne letnje temperature su oko 35 stepeni Celzijusovih, a u kombinaciji sa visokom vlažnošću - nepogode sa grmljavinom nisu retkost. Sa druge strane, temperatura zimi retko kada pređe 10 stepeni Celzijusovih tokom dana, a noću često padne ispod 0 stepeni Celzijusovih. U ovim krajevima je sneg retkost, ali ne i nepoznanica.

Vredi posetiti Bašte "Yuyuan" u kojima se nalazi klasična kineska arhitektura, Šangajski muzej, hramove, neboder "Oriental Perl Tower", "Zhujiaijo Water Town" (klasično selo na vodi) i mnoge druge urbane dragulje.

U gradu se nalazi međunarodni aerodrom Pudun (IATA: PVG), kao i "stari" međunarodni aerodrom Huncjao (IATA: SHA).